i am still alive!!!

Hey y'all,

Het zal je misschien verbazen, maar ik leef nog! Ik weet het, ik heb alweer veel te lang geen blog meer geschreven, maar ik heb gewoon niet veel tijd gehad, en als ik tijd had, dacht ik er niet aan.
Ik weet niet echt waar ik moet beginnen, ik heb veel te vertellen. Eerst wil ik vertellen dat ik mijn eindexamengala heb op 18 mei. Het gaat nergens anders meer over en het was al het gesprek van de dag sinds december. Het is normaal om een 'date' te hebben, met wie je eerst foto's gaat maken, dan uit eten gaat, en daarna samen naar de prom toe gaat. Het is hier echt een soort wedstrijd om de mooiste en leukste meid als date mee te nemen. Ik zou eerst met een hele mooie meid naar prom toe gaan, ik vond het erg leuk. Maar het was een beetje een 'slechte meid', als ik dat zo kan zeggen. Ze heeft tegen één van haar vriendinnen gezegd dat ze liever met iemand anders ging, en dat hoorde ik natuurlijk weer via-via. Ik zei tegen haar dat ik geen zin had in dat gedoe, en heb haar toen veel plezier gewenst met die andere jongen (op zeer sarcastische toon natuurlijk). De dag daarna vroeg een meisje of ik met haar naar prom wilde gaan. De regel is dat je geen 'nee' mag zeggen, dus ik zei natuurlijk 'ja'. Hoewel het niet moeders mooiste is, ze is super aardig en grappig en ik weet zeker dat ik meer plezier zal hebben met haar, dan dat 'mooie' achterdochtige trutje. Dit verhaal wordt vervolgdHey y'all,

Het zal je misschien verbazen, maar ik leef nog! Ik weet het, ik heb alweer veel te lang geen blog meer geschreven, maar ik heb gewoon niet veel tijd gehad, en als ik tijd had, dacht ik er niet aan.
Ik weet niet echt waar ik moet beginnen, ik heb veel te vertellen. Eerst wil ik vertellen dat ik mijn eindexamengala heb op 18 mei. Het gaat nergens anders meer over en het was al het gesprek van de dag sinds december. Het is normaal om een 'date' te hebben, met wie je eerst foto's gaat maken, dan uit eten gaat, en daarna samen naar de prom toe gaat. Het is hier echt een soort wedstrijd om de mooiste en leukste meid als date mee te nemen. Ik zou eerst met een hele mooie meid naar prom toe gaan, ik vond het erg leuk. Maar het was een beetje een 'slechte meid', als ik dat zo kan zeggen. Ze heeft tegen één van haar vriendinnen gezegd dat ze liever met iemand anders ging, en dat hoorde ik natuurlijk weer via-via. Ik zei tegen haar dat ik geen zin had in dat gedoe, en heb haar toen veel plezier gewenst met die andere jongen (op zeer sarcastische toon natuurlijk). De dag daarna vroeg een meisje of ik met haar naar prom wilde gaan. De regel is dat je geen 'nee' mag zeggen, dus ik zei natuurlijk 'ja'. Hoewel het niet moeders mooiste is, ze is super aardig en grappig en ik weet zeker dat ik meer plezier zal hebben met haar, dan dat 'mooie' achterdochtige trutje. Dit verhaal wordt vervolgd!Hey y'all,

Het zal je misschien verbazen, maar ik leef nog! Ik weet het, ik heb alweer veel te lang geen blog meer geschreven, maar ik heb gewoon niet veel tijd gehad, en als ik tijd had, dacht ik er niet aan.
Ik weet niet echt waar ik moet beginnen, ik heb veel te vertellen. Eerst wil ik vertellen dat ik mijn eindexamengala heb op 18 mei. Het gaat nergens anders meer over en het was al het gesprek van de dag sinds december. Het is normaal om een 'date' te hebben, met wie je eerst foto's gaat maken, dan uit eten gaat, en daarna samen naar de prom toe gaat. Het is hier echt een soort wedstrijd om de mooiste en leukste meid als date mee te nemen. Ik zou eerst met een hele mooie meid naar prom toe gaan, ik vond het erg leuk. Maar het was een beetje een 'slechte meid', als ik dat zo kan zeggen. Ze heeft tegen één van haar vriendinnen gezegd dat ze liever met iemand anders ging, en dat hoorde ik natuurlijk weer via-via. Ik zei tegen haar dat ik geen zin had in dat gedoe, en heb haar toen veel plezier gewenst met die andere jongen (op zeer sarcastische toon natuurlijk). De dag daarna vroeg een meisje of ik met haar naar prom wilde gaan. De regel is dat je geen 'nee' mag zeggen, dus ik zei natuurlijk 'ja'. Hoewel het niet moeders mooiste is, ze is super aardig en grappig en ik weet zeker dat ik meer plezier zal hebben met haar, dan dat 'mooie' achterdochtige trutje. Dit verhaal wordt vervolgd!
Verder is het weer hier lekker, ik vind het heerlijk om iedereen even te pesten met het weer. Bijvoorbeeld, als ik op m'n telefoon zie dat het weer sneeuwt in Nederland, stuur ik wat berichtjes naar vrienden en familie over 'hoe warm het hier wel niet is'. Hahaha, lekker pùh! :p

Verder gaat het nog steeds goed met track. Ik had vorige week een wedstrijd, en ik ben eerste geworden in de 400 meter, tegen 7 anderen! Ik heb m'n 400 meter gerend in 1,03 (1 minuut en 3 seconden) en mijn doel is om onder de minuut te rennen voordat ik weg ga! Ik heb ook een nieuw persoonlijk record voor mij 800 meter, ik heb 21 seconden sneller gerend dan twee weken geleden, 2,35. Ik weet dat dit niet super snel is, maar het gaat erom dat je je persoonlijke tijd probeert te verbreken, en dat verloopt goed!!

Ook met school gaat het goed. Ik merk wel dat ik drukker ben met school, sinds het tweede semester is ingegaan. Maar ik heb erg leuke klasgenoten en de docenten zijn allemaal geobsedeerd door mijn cultuur en achtergrond, ze vragen het hoofd van m'n lijf, maar ik vind het hartstikke leuk om alle vragen te beantwoorden! Zelfs mijn Engels docent heeft tegen me gezegd dat ze het meer dan belachelijk vond dat ik het hoogste cijfer heb van de klas (99) en dat terwijl ik de enige ben die niet Amerikaans is! Alleen met US Government Honors heb ik veel moeite. De docent gaat er vanuit dat iedereen genoeg kennis heeft over het Amerikaanse systeem, om er heel diep op in te gaan. Maar ik weet niet heel erg veel over de 'separation of powers', 'Thomas Jefferson' en de voordelen van een 'unified government'. Maar het komt goed, ik stel veel vragen en de docent staat open om alle vragen te beantwoorden.


Ongeveer drie weken geleden, ben ik als kerk activiteit wezen 'skeeleren' in de Skate Galaxy in Kinston, een stadje in de buurt. Mijn vriend Scotty en ik waren tot onze verbazing best wel goed, dus we hebben afgesproken om elke vrijdag samen te gaan skeeleren en ergens te eten. Het is erg gezellig, en ik vind het fijn om nu ook een vriend en klasgenoot te hebben waarmee ik na school leuke dingen kan doen. Inmiddels kan ik al 'pootje over' nog niet helemaal vloeiend, maar ik heb er vertrouwen in! Ik kijk er naar uit om volgende vrijdag de Skate baan weer onveilig te maken! :)


Vorige week ben ik naar een feest gegaan van een 'sweet 17' van een jongen en meisje. Er waren veel mensen, het was erg gezellig en het eten was voortreffelijk! Er was natuurlijk één meisje die alles ondergekotst heeft en heeft op het tapijt geplast (ja, hoe dat kan vraag ik me ook af). Ik had medelijden met die ouders en op het eind hebben Scotty en ik geholpen met opruimen, wat ze erg op prijs stelden. Onderweg naar huis hebben we nog even een tussenstop gemaakt naar McDonald's en heb ik een lekkere caramel cappuccino gedronken (550 calorieën, maar wel echt super lekker!)

Dan wat minder leuk nieuws, wat ik eergisteren heb meegemaakt. Ik zal even uitleggen wat er gebeurde:
We zaten in de les, ik had Engels, vierde periode. Het was ongeveer half 2 en ik had een Engels toets, vocabulary woorden. Ik wist er eentje niet, en ik dacht: laat ik die maar even over slaan. Totdat we over de intercom (speaker) de directeur van de school (Principal) mr. Saint-Amand hoorde zeggen dat ALLE leerlingen van South Lenoir ONMIDDELLIJK naar buiten moesten, en we moesten kalm blijven. De docent Engels (Mrs. Murphy) kwam naar ons toe en zei: "jongens, ik ben een beetje geschrokken, want bij iedere oefening weten wij al wat er gaat gebeuren en in dit geval, hebben we helemaal niks gehoord!". Binnen een paar minuten stond het hele football veld vol met alle leerlingen en docenten. Na vijf minuten daar met m'n klas te hebben gestaan, kregen we een andere oproep, maar deze was verreweg van kalm: "IEDEREEN MOET NU ONMIDDELLIJK NAAR ZIJN/HAAR KLAS, ER IS EEN SCHUTTER IN SCHOOL EN DIT IS GEEN OEFENING!!!" Ik zag mensen over het hek van het football veld springen en naar beneden vallen, om maar zo snel mogelijk naar onze klas te gaan. Het was erg hectisch, vooral om ook alle docenten te zien rennen. Ik sprintte de klas in en we moesten in de hoek van de klas gaan zitten/liggen, doodstil. Hoewel m'n WIFI bereik daar heel laag was, was het eerste wat ik deed, mijn gastgezin sms'en over wat er aan de hand is, en toen ik WIFI bereik had op m'n telefoon, had ik meteen het thuisfront ge-whatsappt via de groepschat. Ik ging meteen Googlen en op Twitter en Facebook stonden alleen maar berichten over wat er was gebeurd. Ook als je op Google zoekt: South Lenoir lockdown, zie je Amerikaanse televisie berichten en uitzendingen op het nieuws. Mrs. Murphy was erg bang en het enige wat ze kon doen was huilen en bidden. Ik werd erg chagrijnig over het feit dat ik op het knoopje van m'n jas zat en op een voet van iemand anders, dus m'n kont begon te 'slapen'. Ik kreeg een berichtje van Eddie, mijn gastvader, en die zei dat hij dicht bij de parkeerplaats van school was, het enige wat hij kon zien was politie, helikopters en SWAT-team (ME) om 14:40 gaat meestal de bel van school, omdat we dan uit zijn. Maar zelfs rond 15:00 moesten we daar zitten. Tot rond 15:05 Mr Saint-Amand weer op de intercom kwam en zei dat het een 'prank' was, vals alarm. 3 mensen van Kinston High School hebben 9-1-1 gebeld tussen 1:30 en 2:00. Eerst zeiden ze dat het een bommelding was, dus we moesten allemaal zo snel mogelijk naar buiten. Maar zo'n tien minuten later werd het nood nummer nog eens gebeld, met de informatie dat er een actieve schutter aanwezig was. Hierdoor moesten we zo snel weer naar binnen. Alle telefoontjes klonken serieus en paniekerig, zowel jongens als meisjes hebben gebeld. Ook vanwege veiligheid, is deze melding zeer serieus genomen en hebben we meer dan anderhalf uur in spanning afgewacht.
Ik ben erg blij dat het allemaal goed afgelopen is, en dat het vals alarm was. In North Carolina is vals een nood nummer bellen een zwaar misdrijf, dus de leerlingen (die op dit moment getraceerd worden) zullen, ongeacht hun leeftijd, de gevangenis in belanden. Ik heb natuurlijk meteen het thuisfront ingelicht dat alles goed is. Ik ben heel erg opgelucht, wat een gekke ervaring!
Toen we de school uit kwamen, was het enige wat ik kon zien politie. Allemaal zwaailichten, de snelwegen waren afgezet, helikopters vlogen rond, en docenten werden geïnterviewd door de nationale televisie. Het kleine dorpje Deep Run leek Deep Run niet meer, en mensen van de hele community zijn naar de school gekomen om ons te steunen. Ik ben blij nu in m'n bedje te liggen, heb net mams geskyped en alles uitgebreid verteld. Ik ben niet bang of verdrietig, het was gewoon een nare en akelige ervaring...

Nu weer snel over naar iets positiefs! Veel mensen vragen hoe het met me gaat, en ik vind het erg leuk om af en toe met mensen te Skypen (Sjors.rooijers1995) of te Whatsappen (voor de ouderen onder ons, gratis sms'en via internet). Ik heb echt de tijd van m'n leven, en zoals de slogan van de organisatie zegt: 'I'm living the dream!' Ik vertrek al over ongeveer 3 maanden (tussen 18 en 20 juni). Ik vind het heel gek om erover na te denken dat ik over 3 maanden weer een heel ander leven in zal gaan en dit 'leven' zal verlaten. Enerzijds vind ik het jammer om weg te gaan en al m'n klasgenoten, vrienden en m'n gastfamilie gedag te zeggen. Ze hebben er allemaal voor gezorgd dat ik hier een leuke tijd heb, en ik wil eerlijk gezegd nog niet weg, eerst wil ik deze 3 maanden ultiem genieten en alles wat ik nu meemaak voor 100% beleven. Zoals ik al in een mail tegen Opa en Hetty zei, soms moet ik even in m'n vinger knijpen om te realiseren dat ik nu écht in Amerika ben! Anderzijds kijk ik er heel erg naar uit om m'n familie en vrienden weer te zien, alle verhalen te vertellen en lekker bruin brood, couscous salades, hagelslag, muisjes, stamppot en
Ik vind het ook niet zo erg meer om naar de kerk te gaan, het is een goed moment om m'n m'n boeken te lezen voor Engels en woordjes te leren. Ook vind ik het leuk dat ik vanwege de kerk weer meer nieuwe mensen leer kennen en er leuke activiteiten zijn. Één van die activiteiten is 'churchball', basketball met alle leden van de kerk. Het is erg gezellig en leuk, en het is bijna elke zaterdag. Sommige mensen zijn best goed, maar gelukkig krijg ik soms ook de kans om een goal te maken. Dat zijn echt wel leuke dingen die de kerk mogelijk maakt!
Volgende keer zal ik mijn blog schrijven over alle dingen die ik wel, en die ik niet zal gaan missen. Doe voorzichtig en hoewel ik het hier naar m'n zin heb, kijk ik er naar uit om jullie over minder dan 3 maanden allemaal weer te zien en te spreken!

Sjors