De eerste dagen, en mijn kerk-ervaringen

Hoi hoi allemaal!
Eerst moet ik even zeggen: mijn tas is terug! Nu kan ik lekker mijn eigen kleding dragen! :)

De eerste twee dagen hebben we de hele dag gezwommen in het mega super zwembad met duikplan van de buren. De familie waar ik ben heeft ook een zwembad, maar niet met een duikplank!
De derde dag, vrijdag zijn we naar Fort Macon gegaan, een heel mooi strand en vervolgens zijn we ook het fort in gegaan. Heel leuk om te zien en wat meer te weten te komen over de 'civil war'!
Gisteren is Chiara met haar familie weggegaan, Chiara was de Exchange student van mijn gastgezin in 2010 en is teruggegaan met haar familie, omdat ze het zo leuk heeft gehad. Ik vond het heel erg jammer dat ze weg ging, omdat ze heel aardig was en me overal naartoe bracht. Daarna en ik met het thuisfront geskyped, dat voelde heel goed! Vervolgens hebben Lindsey en ik brownies gemaakt met peanutbutter M&M's, heerlijk!
Het is wel echt wennen hier. Alles is zo anders! Iedere 30 meter is wel een KFC, Burger King, Mac, Bojangles, Applebee's, Olive Garden, Chick-fil-a en ga zo maar door! Ik heb 1 keer gegeten bij Applebee's, ze noemen het geen fast food maar het enige wat je daar kan halen is patat met fried chicken of steak... (ik had nog niet eens de appetizer op en ik was al vol, zó groot zijn de porties daar!) ik ben ook al een keertje bij Bojangles geweest, waar ik een chicken filet biscuit had gehad. Kortom: gefrituurde kip op een vet broodje met heeel zoute patat en heel veel gratis refills! Best lekker voor een keertje (met nadruk op een keertje)
Vanochtend ben ik voor het eerst naar de mormoonse kerk geweest: the church of Jesus Christ of Latter-Day Saints (een hele mond vol). Het eerste uur was vooral zingen, luisteren en bidden. Bidden is gewoon stil zijn, want ik ben niet gelovig. Het zingen ging moeilijk, want ik kende de liedjes niet en
moest m'n lach inhouden, want mijn gastmoeder zingt zo vals als ik weet niet hoe (Ik kon m'n lach inhouden ;)
Het luisteren was ook moeilijk, want ik verstond er geen kont van, zo snel praten ze hier. Echt 'The Southern Accent', ze zeggen geen so, maar 'Seu' en maken overal afkortingen van (See y'all wordt 'See yaw) en ze praten alsof ze hele erge haast hebben, zo snel. Het tweede uur hadden we class, hierin stellen ze vragen over het boek van de mormonen (eigen bijbel). Ik kon natuurlijk niks beantwoorden. De class was niet zo serieus, was vooral vragen wat 'hoe gaat het' en zo in het Nederlands betekent, heel grappig. Als ik zeg dat ik uit Nederland kom, vinden ze dat helemaal te gek! Morgen ga ik voor 3 dagen naar de 'youth conference' voor de kerk, maar het is 99,99% leuke dingen doen als zwemmen in het meer en dance class en zo. Het was vrijwillig, maar alle kinderen in het gezin gaan en het lijkt me ook gewoon een leuke, nieuwe ervaring wat ik in Nederland nooit meer mee kan maken. Ik heb het schema gezien en het ziet er heel goed uit, alleen maar jeugd en allemaal activiteiten. Ik laat wel weten hoe ik het daar heb gehad. Hoe is het daar in Nederland? Koud en kil zeker zonder mij? ;)

See y'all!!!!