Wat valt me op aan de USA

Hey y'all,
Ik heb hier weer een kakelvers verslag voor jullie klaarliggen.
Dit keer is het niet met wat ik allemaal meemaak, maar met wat me allemaal opvalt aan de USA en wat verschillend is qua tradities, gewoonten en cultuur.

Dingen die me opvallen

- zoete tandpasta

De tandpasta hier is lang niet zo lekker als in Nederland. Op zich heb ik er voorheen nooit over nagedacht of tandpasta lekker is of niet, je denkt er alleen bij na als je verschil proeft. Ik hou van de tandpasta die je een fris gevoel geeft na het tandenpoetsen, alsof je een heel sterk frisse kauwgom eet. Maar hier heb je dat niet. De tandpasta is heel zoet, zo zoet als de prinsessenpasta van Elmex voor Kids (hoe ik dat weet, weet ik ook niet). Hierdoor moet ik minstens het acht-dubbele gebruiken om ook maar een secondje een gevoel van frisheid te creëren. Ik kan ook niet gewoon veel kauwgom eten, want die kauwgom is óók zoet, met allemaal suiker en aardbei smaken. Het zit me allemaal niet mee, wat dat betreft...

- geen gel

Hier is het heel ongewoon om gel in je haar te doen. Wat mijn visie over de Nederlandse gel-cultuur is, is dat meisjes geen gel in hun haar doen (eventueel mousse) en veel jongens wel. Hier is het dus andersom. Veel meisjes op school dragen gel. Vooral de ''getinten''. Je ruikt al vanaf een kilometer afstand aan de mega gel-geur wat voor huidskleur dat ene mesje heeft. De jongens doen geen gel in hun haar. De eerste dag had ik me daar op verkeken. Ik had gewoon gel in m'n haar, omdat ik zonder en soort van out-of-bed look creëer. Maar die dag hebben 5 mensen me gevraagd of ik aan 'weightlifting' deed: DO Y'ALL THINK SHORES (hoe ze m'n naam uitspreken en schrijven) HAS WEIGHTLIFTING? Waarom? Omdat het leek dat m'n haar nat was, alsof ik had gezweten. Goede eerste impressie als iedereen denkt dat ik de hele dag aan het zweten ben. Niet dus. De dag daarna moest ik het dus gewoon maar doen met m'n out-of-bed look.

-Hoe gaat het?

Overal waar je bent, in de winkel, op school, vragen mensen standaard vragen, zoals: hoe gaat het? Wat is er? Alles goed?
Ik dacht de eerste dagen van 'wauw, wat een betrokken mensen allemaal, ze vragen me allemaal hoe het gaat'! Maar zo is het dus niet. Als ze standaard vragen hoe het gaat en het gaat niet goed met je, gewoon zeggen dat het goed gaat. Mijn tante Jon had al tegen mij gezegd dat Amerikanen soms erg 'nep' zijn. En nu begrijp ik wat ze daarmee bedoelen. Ze vragen wel heel vriendelijk hoe het gaat, maar als je eerlijk antwoordt met 'nee' of je hele levensverhaal vertelt, zijn ze absoluut niet geïnteresseerd. Het klinkt dus hartstikke lief en aardig, maar ondertussen willen ze niks met je te maken hebben. Gek eigenlijk.

- stijlloze kleding

De kledingstijl is heel erg verschillend. Hier dragen de jongens gewoon een korte broek en een shirt, niet heel bijzonder raar. Maar de meisjes dragen precies hetzelfde. Geen blousjes, shirtjes, bolero's, jurkjes of wat dan ook. Nee, gewoon een korte mannen-broek zonder figuur met een t-shirt. Het liefst een veel te wijd XL t-shirt, zodat het lekker zit. En dan meestal een print van de school, omdat ze hier allemaal de school vertegenwoordigen. Of van een Football club van de staat. Als hier een meisje met kort haar rondloopt, zal ik haar zo als jongen aan kunnen zien. Gelukkig heb ik hier (nog) geen ervaringen mee!

- Cijfers verschillen

De schoolcijfers verschillen, als je in Nederland een 6,5 hebt (65) mag je best tevreden zijn. Maar hier heb je met een 65 gewoon een NA (niet akkoord) dus met alleen maar 6,5's zal je niet slagen. Als je een 70-78 hebt, heb je een 'poor', als je een 78-85 hebt, heb je een 'bad'. Als je een 85-93 hebt, heb je een 'average' en 93-100 heb je een 'excellent' of de beruchte 'A'. Als je dus toevallig een cijfer in het Amerikaans terugkrijgt, ga niet juichen voor een 69, dan heb je het niet gehaald.

- geen pennen, maar potloden

Iedereen hier op school gebruikt potloden in plaats van pennen. Zelfs op toetsen, waar soms zelfs de pennen zijn verboden. Waarom? Vraag het me niet.

- straatlantaarns

In het gebied waar ik leef, heb je nauwelijks tot geen straatlantaarns. Alleen in grotere steden. Ze hebben hier kleine reflectoren bij iedere zoveel meter aan de zijkant van de rijbaan, die licht geven als je er met een auto langsrijdt. Waarom? Waarschijnlijk omdat er niet zo veel auto's op deze weg rijden in het gat waar ik woon :)

-Elektriciteits masten

Net als in Frankrijk, hebben ze hier overal de houten elektriciteitsmasten langs de weg. Niet zoals in Nederland die immense ijzeren masten die je af en toe tegenkomt. Niet heel bijzonder of zo, maar het viel me op!

- niet gezamenlijk avondeten

In mijn gastgezin en in heel veel andere gezinnen is het niet gewoon om gezamenlijk avond te eten. Iedereen komt op andere tijden thuis en pakt af en toe wat in de koelkast te vinden is, of gaat even langs de 'drive thru' van een fastfoodrestaurant. Een aantal weken geleden ging ik echt te vaak naar een fastfood restaurant, maar gelukkig nu bijna niet meer en eet ik wat gezonder. Was ik wel aan toe.

-Verliefde stelletjes

O-ver-al, tijdens school, tussen de uren, voor school, na school, lopen de stelletjes hier af en aan hand in hand en te kleffen. Als ze ook maar eventjes de kans krijgen om elkaar te zien, zijn ze bij elkaar. Waar je ook bent, je ziet ze. In Nederland had je dat ook heel soms, maar hier lopen ze schaamteloos te tongen, overal. Het lijkt erop dat iedereen moet zien dat je een relatie hebt en ze kleffen op zo'n manier, dat ze doen alsof ze elkaar na deze 'tongzoen' minstens een jaar niet zien. Al dat kleffe gedoe, ik kan het niet uitstaan.

-9 schrijven ze anders

Heel gek, maar op school schrijven ze de 9 anders dan dat ik de 9 schrijf. Voor zover ik weet heb ik niet een hele abnormale of gekke 9, maar voor een aantal toetsen zijn er al punten afgetrokken omdat ze uit de berekeningen niet konden trekken dat dat een '9' was. Ze schrijven hier de 9 als een q. Ze vinden dat mijn 9 net een g (G) is en dat vinden ze ook allemaal heel erg interessant.

-Groepjes in school

Je hebt ze hier echt! De groepjes in school. Lang niet zo erg als in films, maar je ziet hier, vooral in de lunch, wel echt waar de 'coole' mensen zitten, de 'nerds' de 'sletjes','gothics' 'liliputters' (ja, echt!) en ga zo maar door. En na-tuur-lijk zit ik bij de 'coole' mensen, hahaha (:

-Accent

Ik merk wel echt dat ik in het zuiden van Amerika ben. Waaraan? Aan het 'Southern accent'. Herkenbaar zijn de "y'all", "aint" en de "rednecks". Maar de manier hoe ze hier dingen uitspreken, is ook anders. Ze spreken 'so' uit als 'seu' en wanneer we met wiskunde praten over de 'ordered pairs' spreken ze het uit als de 'ordered pejurs'. Sommige docenten zijn wel heel erg. Vooral Miss Taylor, ze schreeuwt aan een stuk door. Dit is een zin die ik van haar citeer: "WHAT DO Y'ALL THINK Y'ALL 'RE DOIN'? Y'ALL AINT DO NOTHING"

-Gratis refill

Je krijgt hier overal een gratis refill, je drinken wordt gratis hervuld. Nadat ik net een slokje drinken heb gehad, krijg ik er meteen weer een. Het klinkt allemaal heel fijn en lekker, maar meestal heb je hier niet eens de tijd om je eerste drinken op te drinken, want je krijgt je rekening na 5 minuten en willen dat je daarna ook meteen weer oprot.

-Niemand kan mijn (achter)naam uitspreken

Mijn voornaam lukt nog wel. Nadat ze me eerste Cdjors hebben genoemd, zeggen dat ze het moeten uitspreken als 'Jersey Shore' maar dan met een s. Ze sms'en me dus allemaal met 'Hey Shores' of de andere varianten die ze me hebben gegeven: Smores (chocolade koekje), seashore, shoreline, shorey, etc.
Maar m'n achternaam, dat willen ze niet eens proberen. En áls ze het proberen, wordt het Rogers, Wojers of Rosjes. Mijn gastgezin noemt me gewoon Rogers of Rolo en ik neem er genoegen mee! :)